In het voorjaar van 2016 startte Ron Vaessen met een traject bij De Nieuwe Garde. Ferdinand Lankamp, auteur en redacteur bij onder meer De Optimist, ging aan de slag met Vaessen en zijn essay ‘Spiegeltje aan de wand, wie is de slechtste in het land?’. Ergens halverwege het traject realiseerde Vaessen zich dat het essay structureel anders moest en schreef hij, met Lankamp als eerste lezer, een nieuw stuk. Dat essay, ‘Zelfhulpwaanzin’, werd vorige week op Hard//hoofd gepubliceerd. Hoe kijken auteur en mentor nu op het proces terug?

‘Als je denkt dat je eigen ervaringen superbelangrijk en veelzeggend zijn en in je denken verdrinkt in associaties, heb je als schrijver heel snel een probleem. Ik verbaas me er nog steeds over dat De Nieuwe Garde mijn ingestuurde “essay” zo’n anderhalf jaar geleden opnam voor begeleiding. Ik verbond onder andere mijn ervaringen in de supermarkt met Nietzsche, de Westelijke en Oostelijke cultuur, Dostojewski, Pixar en de sociale psychologie en kwam uit op wereldvrede door meditatie. Wat een geluk dat er toch serieuze feedback en begeleiding volgde en dat er zelfs de ruimte was om, toen ik eenmaal inzag dat het ‘m niet ging worden, een geheel nieuw essay te schrijven. Zo worden schrijvers geboren,’

aldus Vaessen. Lankamp:

‘Ron had vanaf het begin een interessante insteek. Hij koppelde zijn persoonlijke ervaring aan het gedachtegoed van denkers als Schopenhauer, wiens op het eerste gezicht misschien ontoegankelijke filosofie daarmee opeens ook voor de leek relevant werd. Daarbij nam Ron ook zichzelf en zijn eigen ontwikkeling als mens onder de loep. Zo werd het niet alleen een interessant, maar ook nog eens een heel persoonlijk stuk. Het aan elkaar koppelen van al die verschillende aspecten was voor ons allebei een grote, maar ook uitermate boeiende uitdaging. Uiteindelijk is Rons stuk een mooie publicatie geworden op Hard//hoofd, waar hij heel trots op kan zijn!’

Benieuwd naar het essay? Je vindt het hier.