In december publiceerde rekto:verso Tessa Vannieuwenhuyzes essay ‘Let’s talk about aftertalk’. Vannieuwenhuyze en haar begeleider Johannes De Breuker blikken bij ons terug op het mentoraat.

‘Twee winters geleden kwam ik bij Johannes aanwaaien voor een herwerking van een paper over publieksdramaturgie en nagesprekken. Een academische paper omvormen tot een vlot essay bleek geen sinecure,’ aldus Vannieuwenhuyze.

‘Na de violen gelijk te hebben gestemd met Johannes, wilde ik vol enthousiasme terug aan de slag. Maar het leven zat af en toe grondig in de weg. De tekst doorheen de tijd meesleuren, zorgde er echter dankzij de open dialoog met Johannes voor dat ik nieuwe inzichten op langere termijn kon genereren. Wanneer ik me bleef blind staren op bepaalde gedachten, sprong hij in om scherp te stellen. Het aftertalk-thema maakte dit eveneens mogelijk, omdat het niet heel erg tijdsgebonden is. Ik kon het in vraag stellen van nagesprekken zo letterlijk even aan de kant schuiven, om na enige tijd weer na te gaan of mijn observaties van podiumkunstenland nog steeds steek hielden. Nu het resultaat er is, is het heel erg fijn om te zien hoe alles gezamenlijk én organisch aan elkaar gelast werd.’

De Breuker:

‘Hoe schrijf je een kritisch stuk over een gebrek aan kritiek bij aftertalks? Aan dat vraagstuk waagde Tessa zich met veel goesting, en dat lees je ook in haar puntig essay. Hierin mengt ze belezenheid en praktijkkennis tot een prikkelend stuk waarin ze knap balanceert tussen cultuur en kritiek.’

Benieuwd naar het essay? Je leest het op de website van rekto:verso.