Onlangs gingen Martien Bos en Max Hermens samen aan de slag. Bos begeleidt Hermens bij het herschrijven van zijn essay ‘Verhalen die bijna geen verhalen zijn, over Alice Munro’.

De verhalen die we onszelf vertellen zijn niet altijd even vanzelfsprekend. Soms duurt het jaren voordat we de willekeurige gebeurtenissen in ons leven in een verhaalvorm gaan zien. In ‘Verhalen die bijna geen verhalen zijn’ onderzoekt Hermens aan de hand van een verhaal van Alice Munro welke rol toeval kan spelen in de verhalen die we aan onszelf vertellen – en hoe Munro in haar plot ruimte maakt voor willekeur, zonder het verhaal uit het oog te verliezen.

Max Hermens schrijft proza en essays. Zijn werk verscheen onder andere in Das Magazin en op deFusie, Hard//hoofd en De Internet Gids. Hij schrijft verhalen over het platteland en de natuur, en over kinderen die op onbenullige avonturen gaan. Hermens zit in een talentontwikkeltraject van De Nieuwe Oost|Wintertuin.

Bos werkt als redacteur, docent Nederlands en als illustrator. Hij zat in de redactie van Nymph en is tegenwoordig redacteur van het digitale literatuurplatform De Optimist. Hij volgde een schrijftraject bij Perdu, publiceerde verhalen bij verschillende bladen (De Titaan, Extaze, De Optimist) en het essay ‘Angst voor iedereen’, over de rol van existentiële angst in kunst.