Nieuws

Iets zeggen over iets wat misschien wel onzegbaar is

In maart gingen Max Hermens en Martien Bos aan de slag met Hermens essay ‘Verhalen die bijna geen verhalen zijn. Over Alice Munro’. Vorige maand werd het stuk op De Optimist gepubliceerd. Hoe kijken mentor en essayist inmiddels terug op het mentoraat?

‘We kwamen er al snel achter dat mijn stuk twee belangrijke verbeterpunten had: het was enigszins onpersoonlijk geschreven, ietwat opsommerig zelfs, en er stond nogal wat grootspraak in over schrijven en schrijverschap,’ zegt Hermens desgevraagd.

‘Het voornaamste advies dat Martien mij gaf was om het verhaal van Alice Munro, wat ik in dit essay analyseer, te verbinden met mijn persoonlijke ervaring. Grappig genoeg was het niet lang zoeken naar een ervaring die leek op het verhaal van Munro, waardoor het essay een stuk persoonlijker werd, en de mooie bijkomstigheid daarbij was dat de wat overdreven uitspraken over schrijverschap daarmee bijna vanzelf wegvielen, om ruimte te maken voor dat persoonlijke.’

 

Bos:

Wat me in eerste instantie opviel aan het essay van Max was de ambitie die eruit sprak: iets zeggen over iets wat misschien wel onzegbaar is. De vorm, of beter gezegd uitwerking van de tekst paste alleen nog niet bij die ambitie, en daar lag voor mij als redacteur een verantwoordelijke taak. In een gesprek en onze correspondentie gingen we in op de persoonlijke betekenis van dit onderwerp voor Max. Door zijn daaropvolgende, grondige schrijfwerk is de toon van het essay beter geworden, de tekst meer in balans en een stuk betekenisvoller geworden.

Nieuwsgierig naar het essay? Je leest het hier.