In maart van dit jaar gingen Lodewijk Verduin en Roel Bentz van den Berg aan de slag met Verduins essay ‘De meest weloverwogen spontaniteit: over stijl & The Drums’. Inmiddels is het stuk gepubliceerd in De Gids 2018/4. Wij vroegen mentor en essayist hoe ze op het begeleidingstraject terugkijken.

Bentz van den Berg:

‘Het essay van Lodewijk Verduin trof mij direct als een buitengewoon boeiend, intelligent en bevlogen geschreven verhaal over (onder andere) dansen als levende incorporering (zowel fysiek, mentaal,als psychologisch) van een (specifieke) stijl als manier van (iemand) zijn. Met als rode draad de muziek van de band The Drums, die bepaalde (gen(d)erieke) popclichés uit de jaren zestig in een nieuwe (muzikaal op de jaren tachtig teruggaande) context plaatst, waardoor zij niet alleen geladen worden met een betekenis die buiten de normatieve heteroseksuele lijnen valt, maar er ook een nieuwe gevoelswaarde aan geven, een soort contemporaine nostalgie: de droefheid van herinneringen aan dingen die je nog niet hebt beleefd.

We zijn twee keer bij elkaar gekomen, en hebben daarbij met name de eerste keer zeer uitgebreid gesproken over de op- en aanmerkingen die ik had ten aanzien van de inzet, de opbouw, en het net iets te doorsnee-popjournalistieke gehalte van sommige stukken. Bezwaren waaraan wat mij betreft in de versie die we bij onze tweede ontmoeting bespraken met glans aan was tegemoet gekomen, waardoor het essay nog eens sterk aan kracht heeft gewonnen.’

‘Toen ik de eerste versie van dit essay naar De Nieuwe Garde stuurde, was de tekst in ieder opzicht nog uiterst pril,’ aldus Verduin.

‘Ik wist wat ik wilde zeggen, ik had het gevoel dat wat ik schreef interessant genoeg was, maar ook was mijn essay overduidelijk nog wat ongeconcentreerd, wollig en te lang. Dankzij dit mentoraat is het stuk er flink op vooruit gegaan, en heb ik de tekst zelfs kunnen omwerken tot een publicatie in De Gids.

Roel Bentz van den Berg heeft mij geweldig geholpen door mijn essay scherp te lezen en een coherente lijn in het betoog aan te wijzen. Zeer soepel toonde hij me hoe ik de tekst veel vlotter en preciezer kon maken. Bijna spelenderwijs hebben we het essay vervolgens opgeschoond door het geheel van woord- en zinsniveau tot de argumentatiestructuur te stroomlijnen en op te poetsen, wat me veel meer inzicht heeft gegeven in de technische kant van het schrijfproces.

Maar het bijzonderste vond ik onze lange gesprekken over muziek en literatuur: niet alleen wist Roel alles van de specifieke muziekgenres waar ik over wilde schrijven, wat het herschrijven tot een waar genot maakte, ook deelde hij gul zijn omvangrijke kennis en ervaring over journalistiek, literatuur en popmuziek. Ik bewaar warme herinneringen aan het gehele proces, en de rijke, enthousiasmerende gesprekken met Roel hebben me van genoeg materie en inspiratie voorzien om nog maanden vooruit te kunnen.’

Lees hier de eerste alinea’s van ‘De meest weloverwogen spontaniteit: over stijl & The Drums’.