Onder begeleiding van onder begeleiding van Jan Postma ging Rocher Koendjbiharie aan de slag met een essay over zijn vader. ‘Het essay gaat over hem en zijn verhaal als migrant. Hij is geboren in Suriname, leefde daar in armoede en kwam op zijn zeventiende als de enige van zijn familie naar Nederland in de hoop hier een betere toekomst te vinden,’ zegt Koendjbiharie.

De telefoon trilt. Ik kijk naar mijn vader, die kijkt naar zijn schoonvader, die kijkt naar zijn vrouw, die weer kijkt naar mijn vader. Niemand verroert zich, in de hoop dat de stilte snel zal terugkeren. Wanneer het geluid aanhoudt pakt mijn vader de telefoon. Iedereen luistert.

Een nieuw mentoraat! Vorige week gingen Jan Postma en Jilt Jorritsma zijn aan de slag met Jorritsma’s essay ‘Ik, anachronisme’.