De telefoon trilt. Ik kijk naar mijn vader, die kijkt naar zijn schoonvader, die kijkt naar zijn vrouw, die weer kijkt naar mijn vader. Niemand verroert zich, in de hoop dat de stilte snel zal terugkeren. Wanneer het geluid aanhoudt pakt mijn vader de telefoon. Iedereen luistert.

Een nieuw mentoraat! Vorige week gingen Jan Postma en Jilt Jorritsma zijn aan de slag met Jorritsma’s essay ‘Ik, anachronisme’.